Op de Plaza de la Paz
Is het over mij gekomen
Tijdens het jaarlijkse carnaval
Heb ik je in mijn hart genomen

De meisjes zwermden om je heen
Zoals om bloemen bijen zoemen
En ik net achttien, nog alleen
Hoorde ineens mijn naam toen noemen:
Maria Gonzalez
En je nam me in je armen
Wij stegen samen op tot ver boven het plein
Mijn lijf bezweek voor jouw onweerstaanbare charme
Ik kroop tot verachter de zwartheid van je ogen 
Onpeilbaar diep, zoals ons Amerika kan zijn
Onpeilbaar diep, zoals ons Amerika kan zijn

Op de Plaza de la Paz
Heb ik mij aan jou gegeven
In ons schamel slaapvertrek
En door het dak sijpelde regen

Maar wij verwarmden elkaar
Badend in een fontein van vrede
Alleen de hemel was getuige
Hoe wij een grote eenheid smeedden
Frederico Garcia
Jij zult altijd in mij wonen
Mijn prins, ja jij alleen bezit de sleutel van mijn schoot
Waaruit ik jou sterke zonen zal baren
En samen zullen wij ons Amerika bevrijden
Zodat er overvloed zal zijn aan dagelijks brood         
Zodat er overvloed zal zijn aan dagelijks brood