Wie geen droog brood wil weten
Die staat niet waar die wil
Die moet zijn smaak vergeten
Buigen voor een modegril
Die smeert met stroop en honing
Die mijdt zout en azijn
Die roept: de klant is koning
Al is hij republikein

Dus gaat men door de knieën
Voor een aalmoes en een fooi
Dus klinken melodieën
Opgewekt, niet hard, maar mooi
Dus speelt men voor paleizen
Recepties en banket
Komt er voor koning, paus en keizer
Slijm uit de trompet

Nu bestaat er een elite
Dat is publiek geheim
Die wil nog echt genieten
Die houdt niet van geslijm
Die wil nog avant garde
Die vraagt niet om een gunst
Die wil alleen maar harde 
Humor, experimentele kunst