Alles werd anders op de dag
Dat hij het niet meer zitten zich
Hij had iets in een kroeg gehoord
Café De Zelfkant Kop van Noord
Waar hij die avond was beland
Waarop zijn huwelijk was gestrand
En op de vraag hoe het leven was
Zonder doel zonder kompas
Riep iemand dronken aan de toog
Doe als Sammy kijk omhoog

Vanaf die dag ging hij op zoek
Kreeg van een oude vriend een boek
Met een bizar gedicht cadeau
De Raaf van Edgar Allan Poe
Hij raakte aan het vers verslaafd
Dacht op een dag: ik ben die raaf
Hij schreef een briefje aan zijn vrouw
Nimmermeer schuld en berouw
En aan het eind van zijn betoog
Doe als Sammy kijk omhoog

Hij liet zich leiden door het lot
Kwam terecht bij een vervallen slot
De lucht was dreigend donkergrijs
Hij hoorde het zwaaien van een zeis
Toen hij in het gemaaide gras
Luisterde naar het vals gekras
Streek uit het zwarte ravenkoor
Er een neer bij zijn rechteroor
Die zich licht vooroverboog
En fluisterde: ga mee omhoog

Zijn armen sloegen uit alle macht
Gaten in de zwaartekracht
En terwijl hij het Wilhelmus zong
Nam hij een aanloop en hij sprong

En nog maar nauwelijks in de lucht
Begon de twijfel aan zijn vlucht
Hij bood geen weerstand aan de vraag
Wat doe ik hier en viel omlaag
Hij stond bekend in het gesticht
Als die idioot van dat gedicht
Net als met Edgar Alan Poe
Omgang op eigen risico
Hij werd gemeden met een boog
Maar arrogant keek hij omhoog