Jou kan het geen reet schelen,
hoe het met me gaat.
Jij kijkt de andere kant op,
als ik je zie op straat.
'k Zou beter moeten weten.
Ik kan maar beter gaan.
Ik wil je wel vergeten,
maar mijn hart kan dat niet aan.

Niets moet je van me hebben.
Niets neem je van me aan.
Toch ben ik met mijn liefde
niet bij je weg te slaan.
'k Heb alles voor je over,
ik wil desnoods wel gaan.
Dat kan ik wel beloven,
maar mijn hart kan dat niet aan.

Mijn hart kan dat niet aan.
Mijn hart kan dat niet aan.
Ik zou moeten gaan,
maar mijn hart kan dat niet aan.

Moet ik gaan of blijven?
Ik weet de afloop al.
Dit onbegrepen hart breekt in elk geval.

Jou kan het geen reet schelen,
dat ik dood ga van verdiet.
Ik glimlach door m'n tranen.
Je doet of je niets ziet.
Ik ben aan het proberen
me niet te laten gaan.
Ik zou hem moeten smeren
maar mijn hart kan dat niet aan.

Mijn hart kan dat niet aan.
Mijn hart kan dat niet aan.
Ik zou moeten gaan,
maar mijn hart kan dat niet aan.

Moet ik gaan of blijven?
Ik weet de afloop al.
Dit onbegrepen hart, dat breekt in elk geval.

Moet ik gaan of blijven?
Ik weet de afloop al.
Dit onbegrepen hart, breekt in elk geval.

Mijn hart kan dat niet aan.


© Huub van der Lubbe & Leo van de Ketterij