Ik wou dat ik de woorden vond
Zodat ik spreken kon
Een roersel dat de gaten vult
In deze leegte die geen woorden duldt
 
En jij staat daar geslagen
Jouw droeve ogen vragen
Verwonderd en verward
Hoe stelp ik het bloeden
Bloeden van van jouw hart
 
Ik wou dat ik de woorden vond
Iets dat ik jou zeggen kon
Troostend, teder, iets
In de stilte tussen niets en niets
 
En jij staat daar gebogen
Tot tranen toe bewogen
Vervreemd en verward
Hoe stelp ik het bloeden
Bloeden van jouw hart
 
Nu moet ik gaan
Ik moet weg door de nacht van nutteloos bestaan
In rouwvolle roes
in drank, in blues
Zonder spijt
En met de tijd hoop ik dat ik
 
De woorden vindt
Alsof een lentedag begint
Troostend, teder, iets
In de stilte tussen niets en niets
 
Dan stelp ik het bloeden
Dan stelp ik het bloeden
Dan stelp ik 
Het bloeden
Bloeden van jouw hart
Van jouw hart