Wanda is vorstin
Van het eiland in het noorden
Vorstin van woeste duinen
Brak moeras en zilte klei
Van zeehonden en vogels
En een handvol arme mensen
Die alleen de wetten kennen
Van seizoen en van getij

Wanda heeft de zee
In haar dromen horen zeggen
"Als de ene broer de ander
Op dit eiland dood zal slaan
Zal alles wat de zee
In duizend jaren heeft geschapen
In minder dan een nacht
Door mensen hand verloren gaan"

Wanda ziet jaloers
De rijkbeladen schepen
Koersen door het zeegat
Naar het verre vasteland
Ze verlangt naar macht en rijkdom
Naar goud en naar juwelen
Naar het flonkeren van zonlicht
In meer dan zee en zand

Haar zoons stuurt zij de zee op
Om schatten te gaan roven
Twee hangen aan de galg
En God weet waar de derde is
De vierde bleef bij haar
Zijn geest is onvolgroeid en simpel
Hij werd een schuwe jager
Levend in de wildernis

Wanda ziet na jaren
Haar doodgewaande zoon terug
Hij kwam niet aan de galg
Maar werd een rijk en machtig man
Hij wil een nieuwe zeeweg graven
Dwars door Wanda's eiland
Zodat ze alle rijkdom
Van de wereld krijgen kan

Wanda zegt vergeefs
Dat het duin niet mag doorbroken
Zij kent de helse krachten
Die schuilgaan in de zee
En de jager in de wildernis
Die ziet zijn wereld sterven
Door de greppels die ze graven
Vloeit het leven terug naar zee

Wanda is vorstin
Van het eiland waar de mensen
Zich vernederd voelen
Als het vasteland hun lot beslist
De stille schuwe jager
Is een wildeman geworden
Zijn wereld werd verwoest
Zijn bestaansrecht uitgewist

De wildernis wijkt terug
En waterdieren vluchten
Want tussen zee en land
Is nu het evenwicht verstoord
En Wanda's zoon is dood
Een pijl kwam uit het duister
Alleen Wanda weet: hij is
Door zijn eigen broer vermoord

Wanda is vorstin en houdt
De wacht over het eiland
Die nacht heeft de noordwesten
Rechtstreeks uit de hel gewoed
En met uitgespreide armen
Of zij de zee wilde bezweren
Loopt ze als een koningin
De wilde golven tegemoet

De zee heeft niets verwoest
De zee heeft iets geschapen
Voor de zee bestaat geen grens
Die tussen dood en leven ligt
Waar Wanda eens vorstin was
Liggen nu de grijze wadden
Wereld tussen land en water
In vruchtbaar evenwicht

En laag over de platen
Duikt een jager neer op Vlieland
Even later komt de golf
Van onverdragelijk geluid
En de stank van kerosine
Blijft hangen tot het stil is
En roffels van zijn boordgeschut
En aan de horizon
Een wolkje zwarte rook