Jij was zwart, je was zo mooi
Wat had jij een allure
Al was je dan wat zwaar gebouwd
En had je wel eens kuren
Je was me al die jaren trouw
Ik was met jou tevreden
O, hoeveel keren heb ik jou
Bestegen en bereden

Al liep je dan ook niet zo licht
Vooral niet met wind tegen
Toch heb ik vaak jouw kettingkast
Met liefde losgeregen
Je was een uitgestorven merk
Een echte fiets van adel
Een damesrijwiel, stoer en sterk
Met een gezondheidszadel

Lief, m'n lieve Locomotief
Ik kan maar niet bevatten
Lief, m'n lieve Locomotief
Waarom liet ik je jatten

Zo vaak bracht jij mij naar een vrouw
Waar ik bleef overnachten
En jij aan een lantaarnpaal
Geketend moest staan wachten

Vaak nam ik meisjes achterop
Maar als jij haar een trut vond
Dan liep je achterband weer leeg
Zodat ik mooi voor schut stond

En soms, wanneer ik op je klom
Vond jij mij te bezopen
Dan donderde je platweg om
En wist ik: ik moet lopen
O, waarom stond jij niet op slot
Waarom moest dit gebeuren
Hier sta ik met mijn strippenkaart
In de tram te treuren

Lief, m'n lieve Locomotief
Ik kan maar niet bevatten
Lief, m'n lieve Locomotief
Waarom liet ik je jatten

Maar in de stad zag ik opeens
Een meisje op je rijden
Ik rende tot ik jou en haar
De pas wist af te snijden
Mijn damesrijwiel! Houd de dief
Mijn rijwiel en die dame
Toen zag ik haar... ze was zo lief
Nu heb ik jullie same

Lief, m'n lieve Locomotief
We vielen en we lachten
Lief, m'n lieve Locomotief
Twee wielen, een gedachte