Ik voel keer op keer
het knagend heimwee weer
naar de stad waar ik zoveel van hou
zoveel liefde vond ik hier
zoveel vriendschap en plezier
dat vond ik later nergens meer
want ach zorg en verdriet
kende ik als kind nog niet
daarvoor is er immers later tijd genoeg
en mijn droom telkens weer
brengt de dagen van weleer
in de stad waar ik zoveel van hou

lopen over het grote plein
even zielsgelukkig zijn
In de stad waar ik zoveel van hou
ik zal mijn oude huis weer zien
en een goede vriend misschien
zoekend net als ik verloren jeugd
naar de oude molen gaan
net als vroeger blijven staan
luisteren naar de wieken suizend in de wind
vreugde tot het donker wordt
och de dag is veel te kort
in de stad waar ik zoveel van hou

in mijn hart weet ik heel goed
wat mijn fantasie nu doet
met de stad waar ik zoveel van hou
koesteren van herinnering
aan een jeugd die snel verging
en nooit meer terugkomen zal
ik wil nu tevreden zijn
met de milde zoete pijn
die herinnering me altijd geven kan
alles wat veranderd is
zal ik ervaren als gemis
in de stad weer ik zoveel van hou

Ik wil nu tevreden zijn
met de milde zoete pijn
die herinnering me altijd geven kan
alles wat veranderd is
zal ik ervaren als gemis
in de stad waar ik zoveel van hou

Tekst: A. Piek, Muziek Ph. Coulter