Ach zie 'm gaan, arme jongen, gebukt over straat
Z'n oren ze hangen alsof de wereld zo vergaat
Hij draagt een jas met twee mouwen die passen
U denkt dat ken ik, want dat hebben alle jassen

Maar deze jas heeft een zak die zo diep is as de zee
En in die zak draagt ie alles wat ie weet met zich mee
Al z'n haat en z'n liefde waar ie blij of bang voor was
Hij schrijft 't op en stopt 't weg in het gat van z'n jas

Hij draagt de wereld op z'n schouders zie z'n knieën, ze knikken
Hij loopt krom en gebogen in die jas 't is even slikken
Dan weer verder en hij zoekt naar de rol die hem past
Hij zoekt de zin van de dingen en een haakje voor z'n jas

Hij staat op, kijkt naar buiten, ziet de zon, en stelt een vraag
Krijgt een antwoord, bergt het op in die jas die hij draagt
Maar die jas sputtert tegen en stelt bits een vraag terug
En als 't buiten donker wordt dan zakt ie langzaam door z'n rug

Hij draagt de wereld op z'n schouders zie z'n knieën, ze knikken
Hij loopt krom en gebogen in die jas 't is even slikken
Dan weer verder en hij zoekt naar de rol die hem past
Hij zoekt de zin van de dingen en een haakje voor z'n jas

Tot aan z'n nek in de drek, z'n schoenen vol lood
Hij wil de wereld graagveranderen maar de woorden zijn te groot
Hij durft het zelf niet te vragen, maar je ziet hem toch wel lijden
Ik ga hem helpen met het dragen en hem van die jas bevrijden

Ikj draagt de wereld op z'n schouders zie m'n knieën, ze knikken
Ik loop krom en gebogen in die jas 't is even slikken
Dan weer verder en ik zoekt naar de rol die hem past
Ik zoek de zin van de dingen en een haakje voor M'n jas