Waar vlassen wij nog altijd op?
De rijke boeven aan de strop
En als ze hangen op het laatste?
Dan hangen wij hun vrouw ernaast
En dan in ’t hele land

Elk bankgebouw in brand
En bloemen op de lopen 
Van het kanon, van het kanon
De bajes barst al open
Onder het dond’rend kanon

   Dansen wij de carmagnole
Bij het kanon, bij het kanon
Dansen wij de carmagnole
Onder het dond’rend kanon 

Wat geven wij daarna nog prijs?
Je zet de bijl in het paleis
En als dat is geruïneerd?
De grond genationaliseerd
Dan elke generaal
Verzopen in ’t kanaal
En als die is verzopen
Komt het kanon, komt het kanon
De rechtbank even slopen
Onder het dond’rend kanon

   Dansen wij de carmagnole
Bij het kanon, bij het kanon
Dansen wij de carmagnole
Onder het dond’rend kanon 
 
Petrolipyromanen, 
Dat willen wij graag zijn
Je steekt het zwikkie aan en 
Dan fikt het reuze fijn

Omdat het zo goed branden kan 
En zo gezellig gromt
Verdomd, dan steek je alles aan 
Wat je voor handen komt  

   Hier petroleum, daar petroleum
Petroleum op de haard
Hup een litertje
Uit het gietertje
Brandt dat effe fijn vandaag

   Hier petroleum, daar petroleum
Petroleum op de haard
Hup een litertje
Uit het gietertje
Brandt dat effe fijn vandaag

De heren zo integer
Zien tot hun razernij
Ook vlammen in het leger
De vloot krijgt averij

Met zand in de motoren
En met suiker in de tank
En moeilijk na te sporen
Brandjes als een zachte wenk

   Hier petroleum, daar petroleum
Op de generale staf 
Hup een litertje
Uit het gietertje
En de hele zooi brandt af

   Hier petroleum, daar petroleum
Op de generale staf 
Hup een litertje
Uit het gietertje
En de hele zooi brandt af

Hoor je wel die doffe klanken
Die een elk verstomd doet staan
Als de wind in diepe dalen 
Bij het naadren van d’orkaan
Als in donk’re avondstonden 
Het bruisen van de oceaan
’t Is het volk dat opmarcheert

   Hoort het rollen van de donder!
Hoog de zon en nacht daaronder.
Door het donker komt een wonder:
’t Is het volk dat opmarcheert!

Komt en beeft nu trotse rijken
Want vervult is nu de tijd
Eens voor jullie was ons werk
En voortaan roept ons beet’re strijd 
Wij zijn mensen en veroov’ren 
Ons de volle menselijkheid
Wie ook tegen ons marcheert

   Hoort het rollen van de donder!
Hoog de zon en nacht daaronder.
Door het donker komt een wonder:
’t Is het volk dat opmarcheert!