Daar, waar zich de golfjes van de Amstel 
Mengen met de deining van het IJ 
Waar het carillon der Westertoren 
Twinkelt door de lucht, zo klaar en blij 
Waar ik eens gespeeld heb met mijn makkers 
Waar ik ben geworden wat ik ben 
Dat, ja, dat is de mooiste stad 
Die ik op de wereld ken 

Amsterdam 
Daar is nou niks wat ook maar even aan je tippen kan 
Amsterdam 
Hoe je 't wendt of keert: 
Er is maar een Groot-Mokum 
Amsterdam 
Wie aan jouw boezem werd geboren 
Wordt van ontroering koud en klam 
Bij 't woordje Amsterdam 

Ook wanneer ik eenzaam liep te dromen 
Ergens langs zo'n mooie ouwe gracht 
Heb ik aan de glorievolle dagen 
Van je groots verleden weer gedacht 
Immers, ook uit jouw verweerde gevels 
Blikken als het ware keer op keer 
Van omhoog, met berustend oog 
Vele eeuwen op ons neer 

Amsterdam 
Daar is nou niks wat ook maar even aan je tippen kan 
Amsterdam 
Hoe je 't wendt of keert: 
Er is maar een Groot-Mokum 
Amsterdam 
Wie aan jouw boezem werd geboren 
Wordt van ontroering koud en klam 
Bij 't woordje Amsterdam 

Amsterdam, ik weet: er zijn op aarde 
Heel wat steden groter nog dan jij 
't Zat hem dan ook nimmer in de grootte 
Dat wat jij betekende voor mij 
Maar jij hebt van oudsher iets bezeten 
Wat je tot een wonder maakt van sfeer 
En ik vond, waar ik ging of stond 
Juist dat ene nergens weer 

Amsterdam 
Daar is nou niks wat ook maar even aan je tippen kan 
Amsterdam 
Hoe je 't wendt of keert: 
Er is maar een Groot-Mokum 
Amsterdam 
Wie aan jouw boezem werd geboren 
Wordt van ontroering koud en klam 
Bij 't woordje Amsterdam 

(c) Alex de Haas