Frans Lamoen
Frans Lamoen - jozefientje songtekst
Je score:
Ik ben zo verliefd. ge zult misschien vragen: op wie? Natuurlijk op een meiske, 'lijk geen tweede is te vinden. Zij heet Jozefientje, maar ik noem haar: ma cherie. leder zegt: zij is oprecht een stukske fantasie. En toch heeft ze mij genomen als haar uitverkoor'ne. Charel, zegt ze, ventje, blijft voor altijd maar bij mij. 'k heb haar geen minuut meer uit mijn gedacht verloren. Als ge ze moest zien, waart ge vast jaloers op mij. 't Is een allerfijnste snoet, ze kan iedere man fixeren, en het beste wat ze doet, is de hele dag poseren, met haar oogskes 'wijI ze zucht, en haar hagelblanke tanden, met haar neuske in de lucht, tjip, met haar rokskes in haar handen... Vroeger was ze winkeldochter in een modezaak. Maar dat heeft niet lang geduurd, ze vond het interessanter, later ging ze 's avonds liedjes zingen, dat was raak. Als soubret in 't kabaret voor 't openbaar vermaak, daar was het de gewoonte met de klantjes mee te drinken. Alles wat er overbleef, dat deelde ze met mij. Vroeg haar soms een type om wat champagne mee te drinken, dan was er voor Chareltje, altijd een fleske bij. En wanneer z’in het kabaret, haar liedjes stond te zingen, dan beleefden wij veel pret 't Was om uit U vel te springen, met haar oogskes 'wijI ze zucht, en haar hagelblanke tanden, met haar neuske in de lucht, tjip, met haar rokskes in haar handen... Maar de laatste tijd doet Jozefien een beetje dik. Z'heeft al zeker zevenhonderd vrijers kunnen krijgen. 'k Moet ze in het oog gaan houden, of ze spant me nog een strik. Zij blageert, ze koketeert, haast elk ogenblik. Is ze soms van zin om later van me weg te lopen, wel dan schamoteer ik, hocus-pocus een-twee-drie, of ik zal ze 's avonds op de vogelmarkt verkopen. lk ben geen uil, m'n Jozefien die blijft bij mij. Ja, ik wed als ge haar ziet, dat ze U vast bevalt mijnheren, 't is een stukske dinamiet, ze kan iedereen fixeren, met haar oogskes, 'wijl ze zucht, en haar hagelblanke tanden, met haar neuske in de lucht, tjip, met haar rokskes in haar handen…