vooral als ze een gehaakt kleedje draagt 
waar bijna haar borsten doornippen 
en wanneer ze blootsvoets trappelend 
de kamerplanten geeft
één dop groen in één emmer water
één lap bruin vel achter grijze ramen
en vooral als ze geurt naar zoet zweet
en hij weet terwijl ze haar oksels scheert
dat hij mag toekijken vanop de badrand

wil je niet bij me blijven
het is buiten koud
en de honden bijten
wil je niet op me waken
want de boeman
door de straten

de kamer blank
de vloer parket
en vooral geen stof
vooral nooit stof
want beiden hebben ze een hekel aan stofzuigen
het enge ding 
dat de vorige dag 
waar zo hard is op gezwoegd
en door elkaar schudt
in een ordinaire zak
zand wast makkelijker dan bloed

ja, ga niet weg vannacht
‘k heb me zo hard voor je uitgesloofd

mager beestje leeft in de stad
ver van recyclagemannen
kinkels uit het boerengat 

ja, ga niet
er is niemand die op je wacht
en je hebt het me beloofd

slaap je?
ik kan niet slapen als ik niet naast je lig
eet je? 
ik kan niet eten als ik niet naast je zit
werk je?
ik kan niet werken als je niet naast me staat
leef je?
ik kan niet leven als ik niet naast je slaap
de nachtkamer 
overdag leeg
maar ‘s nachts herleefd
met regen als messen
vuur als glas
verval op flessen
verdronken gras

wil je niet   voor me lezen
want de woede heeft het
gemunt op deze

wil je niet   warmte geven  
want de nachtschade
heeft het land betreden

dit is het geheim dat in het hart versmolten ligt 
in een verbloemde romance 
van een zichzelf uitgommend gedicht

ja, ga niet weg vannacht
‘k heb me zo hard voor je uitgesloofd

mager beestje gaat nooit weg
de recyclageman grasduint liever door haar tepelhof 

ja, ga niet 
er is niemand die op je wacht
en je hebt het me beloofd

de recyclageman grasduint liever door haar tepelhof
bevrijd me 
uit mijn straf
van twintig jaar verveling
en tien jaar pijn
pijn door dood
pijn door liefde
pijn door het ontegensprekelijke gevoel 
dat pijn pijn doet
en niet eerlijk is
en dat pijn enkel overgaat 
in andere pijn

wil je niet naast me slapen
want daarbuiten
valt alleen pijn te rapen 

woorden zijn maar woorden zolang ze niet herschreven worden 
in voor- en tegentaal

wil je niet   
het doet er niet toe
want bij jou kan ik leven 
en hoe en hoe
ja, ga niet
weg vannacht
‘k heb me zo hard voor je uitgesloofd

mager beestje leeft in de stad
ver van recyclagemannen
kinkels uit het boerengat 

ja, ga niet 
er is niemand die op je wacht
en je hebt het me beloofd

slaap je?
ik kan niet slapen als ik niet naast je lig
eet je? 
ik kan niet eten als ik niet naast je zit
werk je?
ik kan niet werken als je niet naast me staat
leef je?
ik kan niet leven als ik niet naast je slaap

en kreeg ik de kans dan deed ik het opnieuw
en kreeg ik de kans dan deed ik het opnieuw
en kreeg ik de kans dan deed ik het opnieuw