In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Was de sfeer van het verleden blijven hangen
In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Zat een brok belle époque voorgoed gevangen

In ’t hoekje bij ’t raam door jan en alleman voorgoed verwend
Zat in z’n kooi, volmaakt op z’n gemak
Een papegaai die Jean-Louis Pissuisse nog had gekend
Ofschoon hij daar maar zelden over sprak
Niet eens met z’n bloedeigen baas
Alleen een enkel keertje met Alex de Haas

 In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Leek het net of de tijd niet was vergleden
De klanten riepen keer op keer:
‘Verdraaid, wat hangt hier voor een sfeer’
En nou dat was dan die sfeer van het verleden

In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Kwamen grauwe  jichtige mannetjes pandoeren
In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Zaten knus dametjes te ouderwets om waar te zijn
Men tapte aan ’t buffet zeer oude witzen 
Uit de tijd van Willem Kloos, Pavlova en Lehár
Een dienstertje dat nog met Cocadorus had gevrijd
Stond altijd voor de clientèle klaar
Geen lente bracht hier nieuw geluid
Hier was Simon van Collem zijn tijd ver vooruit

In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Zat een brokje bric-à-brac voorgoed gevangen
Er werd van alles aan gedaan
Men schafte een ventilator aan
Maar die sfeer van het verleden bleef maar hangen
 
Ach, die De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Is verbouwd tot een moderne antithese
In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Zit de jeugd nu verheugd heel flink te wezen
Maar strakjes zit daar weer door jan en alleman verwend
Stil in zijn kooi van ’s morgens vroeg tot laat
Een papegaai die indertijd de Beatles heeft gekend
Hoewel hij daar vanzelf nooit over praat
En ergens zo bleek als een geest
Zit een vergrijsde Simon die Vinkenoog leest

  In De Gipsen Cherubijn op het Plein  
Lijkt het weer of de tijd niet is vergleden
De klanten roepen keer op keer:
‘Aah, wat een ongezonde sfeer’
Nou en dat is dan de sfeer van ons verleden