Als het zomer is dan wil ik nergens wonen
Nergens wonen, nergens wonen
Niet bij moeders, niet bij vaders en niet bij zonen
En niet bij de mooiste vrouwspersonen
Als het zomer is dan hang ik maar wat rond
Bij de vijver, in het park, op een terrasje
En de hele wereld krijgt een grote mond
Als er iemand aan me vraagt: ‘Waar was je’      


Als het zomer is dan wil ik nergens werken
Nergens werken, nergens werken
In geen kroegen, geen kantoren en geen kerken
Als het zomer is dan wil ik nergens werken
In de winter ben ik al een beetje sloom
In de zomer wordt ik nog een beetje slomer
En ik luier en ik mijmer en ik droom
In die heerlijke verrukkelijke zomer

Als het zomer is dan wil ik nergens blijven
Nergens blijven, nergens blijven
Als een blaadje op de wind laat ik me drijven
En ik wil  geen enkel ansichtkaartje schrijven
Niet aan Piet, niet aan Marie, niet aan Agaat
Ach, die ben ik allemaal al lang vergeten
Want de zomer is m’n beste kameraad
En ik weet niet eens meer hoe die and’ren heten

Als het zomer is dan heb ik geen adres
Gooi maar een briefje in het water in een fles
Maar als het weer geen zomer wordt van ’t jaar
Als Kapoflink zich flink vergissen zou
Dan is dat op zichzelf nog geen bezwaar 
Want dan blijf ik heel gewoon thuis bij jou
Bij jou, bij jou
Met de koffiekopjes en eierdopjes en de theelepeltjes en de schemerlampjes en de tafelkleedjes, de koektrommeltjes en de borrelglaasjes en de bloemenvaasjes en de