Mijn opa speelde vaak op zijn accordeon
De leukste liedjes van weleer 
En m’n neefjes op gitaren, gespeeld uit het hart
Rond het kampvuur met z’n allen 
Tot laat in de nacht
Met z’n allen bij de wagen 
Herinner mij het nog steeds goed
Nee niets was te veel, was enkel liefde
 En de deur stond altijd open
Want iedereen kon er terecht
En ook al waren er soms ruzies 
Nooit was het een lang gevecht

Op het kamp, daar ben ik geboren
En op het kamp voel ik me nog steeds thuis
Op het kamp, daar heb ik m’n hart verloren
Ook al woon ik dan nu in een stenen huis
Op het kamp, daar stond ooit mijn wiegje
Op het kamp ben ik geboren en bestemd 
Op het kamp, daar heb ik m’n hart verloren
Ben ik zeker niet verwaarloosd…
Maar meer verwend 

Al op hele jonge leeftijd verkocht ik van alles wat
Wat porselein of iets van marmer 
Ook al was het dan van glas 
Ha, ik zat altijd in m’n sas 
Met wat centen in m’n zak 
Op naar de volgende dag 

Op het kamp, daar ben ik geboren
En op het kamp voel ik me nog steeds thuis
Op het kamp, daar heb ik m’n hart verloren
Ook al woon ik dan nu in een stenen huis
Op het kamp, daar stond ooit mijn wiegje
Op het kamp ben ik geboren en bestemd 
Op het kamp, daar heb ik m’n hart verloren
Ben ik zeker niet verwaarloosd…
Maar meer verwend 

Op het kamp, daar stond ooit mijn wiegje
Op het kamp ben ik geboren en bestemd 
Op het kamp, daar heb ik m’n hart verloren
Ben ik zeker niet verwaarloosd…
Maar meer verwend 
Ben ik zeker niet verwaarloosd…
Maar meer verwend