Als ik weer eens langs het huis loop
Waar nu andere mensen wonen
Maar waar ik als kind gewoond heb
Word ik twee personen 

Want terwijl ik verder wandel
Door de welbekende staten
Is het kind dat ik geweest ben
Met me aan het praten

Over bomen die in ’t donker
Zo koortsachtig gingen leven
Over wat er van ’t verleden
Over is gebleven

Al sinds vele jaren ben ik
In een droom hier langsgekomen
In mijn dromen zelf herken ik
Al die vroegere dromen

In de man zit nog een jongen
En die zal daar altijd blijven
En wie schrijver is geworden 
Zal daarover schrijven

Of hij laat om perspectieven
Van het leven aan te tonen
Een ondeugend, grappig meisje
In een dame wonen