Ik wil dat je gaat
Ik wil dat je blijft
Ik wil wonen in de hemel
En slapen in de hel
De hel van verplichting
De hel van vervreemding
En alles waar ik niet i
staat toe ben
Noem mij een vreemde
Noem mij een ontheemde
Noem mij alles wat jij
niet bevatten kan
Ik wil dat je gaat
Ik wil dat je blijft
Ik wil alles met je delen
Mijn twijfel en eenzaamheid
Zie je die starende ogen
Die gesloten gezichten
Die pionnen in en spel
dat ik niet ken
Vertel me wat zijn de regels
Geef me een goede reden
Voor die onterechte
zelfverzekerdheid
Ik wil dat je me kust
Voor eens en altijd wakker
In een wereld die slaapt
Blijf je nog lang
Ik heb een groot bed
Soms is het de hemel
En soms soms soms de hel


(c) Frank Boeijen