Foxtrot (1977)
Foxtrot (1977) & Trudy Labij - Over tijd songtekst
Je score:
Ik zei dokter, zei ik, dokter, maar dat kan niet, zei ik, dokter, 'k ben alleen wat over tijd. Tja, maar toch, het is een feit. Ik zei dokter, luister even, 't komt niet zo goed gelegen. Zijn er dan geen middelen tegen? Een of ander medicijn? Nee, dat zou misdadig zijn. Ik zei dokter, zei ik, dokter, dokter van die éne keer? Dat is uitgesloten dokter. Tja, maar dat gebeurt wel meer. U moet trouwen, zei de dokter, heel gauw trouwen, zei de dokter, da's 't middel tegen 't kwaad. Maar dat kán niet, zei ik, dokter. Tja, dan ben ik uitgepraat. 'k Weet niet eens hoe of die heette, ja, z'n voornaam dat was Piet en hij had een blauwe pet op, verder kende ik hem niet. Ik zei dokter, zei ik, dokter, 't is zo'n kleine ingreep, dokter. 't Spijt me, nee en nog eens nee, nee daar doe ik niet aan mee. Zo en gaat u nu maar gauw, Dag juffrouw. Over tijd - twee woorden die je pas beseft op het moment dat het je treft. Over tijd - de angst en de verslagenheid en 't zelfverwijt. Over tijd. Wat dat betekent weet een vrouw alleen. Dat hebben we dan met elkaar gemeen. Door onwetendheid, onervarenheid, over tijd. En daar sta je dan alleen, en daar sta je dan op straat, maar de vrouwen om je heen geven je gelukkig raad: achter op de motor rijden over hobbelige keien. Aldoor van de trap afglijden op je billen, tree voor tree honderd keren naar benee. Hete thee met aspirine. En kinine en kinine. Nee aluin, aluin, aluin. Rollebollen van het duin. Mosterdbaden, mosterdbaden. Springen van de balustrade Bukken, bukken, alsmaar bukken op je hurken en dan drukken, heus, dat wil nog wel eens lukken. Wasbenzine, wasbenzine. En kinine en kinine. Knieën buigen, knieën buigen en op motteballen zuigen en dan na de motteballen Van de keukentrap af vallen. En gaan skiën en gaan skiën. Je moet bidden op je knieën. Bidden tot de Lieve Heer, ook dat helpt wel eens een keer. Grenadine met morfine. En kinine en kinine. Lopen, rennen, vliegen, draven. Pak een schop en ga maar graven, werken op de boerderij, zwoegen, spitten in de klei. Rijen op een dorsmachine. En kinine en kinine. Nee aluin, aluin, aluin. In de tuin, in de tuin. Dansen dansen sjarleston. Touwtje springen in de zon. In een bad van honderd graden. Mosterdbaden, mosterdbaden. Maar wat je doet, het blijft een feit Het helpt geen sodemieter, meid. Ik weet ergens een adres in een zijstraat van de Nes die het met de zeepspuit doet. 'n Enkel keertje gaat het goed en ze zeggen 't is een goeie, maar het blijft natuurlijk knoeien, meestal helpt dat ook geen pest. Ik weet ook nog een adres en dat lukt nog wel het vaakste, 't is een echte engeltjesmaakster. Ja, toen bij m'n nichtje Lot hielp het, maar zij ging kapot en m'n moeders zuster Sjaan is er ook aan doodgegaan. Dat mens is reuzegoed maar je weet hoe ze het doet en je weet wat ze erbij haalt: de breinaald De breinaald op de keukentafel. De breinaald. Moet dat heus? Je hebt geen keus, want geen dokter die het doet, Dus het móét. Over tijd, over tijd, de angst en de paniek. Was er maar een kliniek.