Ik vind het moeilijk om zonder zielig te lijken
nu het uit is voor jou een liedje te schrijven
ja nja niet helemaal voor jou, ik doe het ook voor mezelf
het gaat natuurlijk over jou, 
want het laatste dat ik wil dat je denkt dat ik jou probeer te paaien
maar goed het is bekent, 3 jaar, 3 maanden, 3 dagen
het waren mooie tijden, mij hoor je niet klagen
hele hoge pieken, diepe dalen
momenten van euforie, momenten dat wel baalde
en ik zeg het je, je ziet het niet aan me
maar me hart breekt als ik jou zie, met die tranen
en ik probeer het, je weet het
maar gevoelens tonen vind ik moeilijk vergeef me
en nou is het allemaal achter de rug
en met een goed gevoel kijk ik erop terug
vuur in me hart,
water in me bloed,
lucht in me longen,
aarde onder me voet
nu is het even moeilijk maar ik weet dat het moet
ik mag niet klagen, opzich gaat het goed (goed,goed,goed..)

Die glimlach komt bij mij diep van binnen
om zoveel stroggels te doen, hoef ik niet meer te beginnen
me slechte karma is op dus ik kan alleen maar winnen
je hoort het aan me woorden en je ziet het in me zinnen
dus me vergooide liefde hoef ik niet meer terug
me vrouw, me kleine man geven me die liefde terug 
ja, dus fok het ff met je, maken van nieuw leven
30 april 2004 huilde ik heel even
en ik snapte het nooit,
al die vrouwen op de televisie die allemaal huilen wanneer ze blij waren
maar ik heb een traantje weg gepinkt
met al mijn gelukkige familieleden, die der allemaal bij waren
een nieuw getrouwd man
ben in evenwicht, 
loop naar buiten met een irritante glimlach op me pan
kijk ik ben eindelijk tevreden, zelfs met mijn verleden
en het gaat nu allemaal volgens plan
vuur in me hart,
water in me bloed,
lucht in me longen,
aarde onder me voet
soms zit ik met die stroggels, dat is hoe het moet
maar mij hoor je niet klagen, met mij gaat het goed (goed,goed,goed..)

18 augustus 2005, je had geen kracht meer in je lijf
je lag al weken lang in de hospital, 
we hadden tevergeefs gehoopt op een wondermiddel
toen Reggie me belde en het me meldde, was ik thuis
nam meteen een taxi, kwam aan in het ziekenhuis
tranen liepen bij de hele familie over onze wangen en kinnen
ik liep verdoofd je kamer binnen, kort nadat het was gebeurt
en ik weet nog dat ik naar je keek, 
en dat het leek alsof er een deel uit mezelf werd gescheurd
zo voelde het toen
nu weet ik dat je nogsteeds een deel bent van mij
me moeders moeder, het is dubbel
is zou de pijn van 'losing you' zo weg willen blazen als poeder (pfft)
maar tegelijkertijd, weet ik dat die pijn er gewoon moet zijn
want de pijn is gelinkt aan de gedachte aan jou
de gedachte aan jou weer aan de liefde voor jou
en ik zal altijd van je houden
en je nooit vergeten, ik zal je nooit vergeten
vuur in me hart,
water in me bloed,
lucht in me longen,
aarde onder me voet
ik heb ermee gestroggeld, het is blijkbaar hoe het moet
maar mij hoor je niet klagen, nu gaat het weer goed (goed,goed,goed..)