Langs de weg staat een boom,
kaal en krom gebogen.
Alle vogels één voor één
zijn er uitgevlogen.

’Mama, mama,’ smeekt het kind,
‘hou op met me te wiegen.
Ik wil klimmen in de boom
en als een vogel vliegen.’

’Jongen, jongen, doe het niet,
ik wil je niet verliezen.
Je zult daar in de boom
van de kou bevriezen!

Maar als je toch zo nodig wilt,
trek aan je warmste kleren:
een sjaal, een muts, een extra trui,
dan kan de kou jou niet deren.’

Daar zit de jongen in de boom:
een vogel zonder veren.
Tot vliegen is hij niet in staat
door die vracht aan kleren.

Droef kijkt hij zijn moeder aan.
‘Mama, waarom liet je mij niet gaan?’

Zijn moeder kust hem op de mond.
Haar liefde houdt hem aan de grond.