Bij ons staat op de keukendeur:
‘Hoe heerlijk is de boekengeur!’
En mijn vader schreef op het behang:
‘Omnibussen lezen lekker lang.’
En Kees schreef op de lamp: ‘Wie leest,
verruimt zodoende zeer zijn geest.’
En op de bril daar prijkt in glanzend lak:
‘Hier lees je pas op je gemak.’

Elke bril een leesbril.

Harry Mulisch, landgenoten,
pak hem beet en lees hem uit.
Grijp Jan Wolkers bij zijn lurven,
eet je beurs aan Turks fruit.
W.F. Hermans laat je lachen,
bijna net zo goed als Toon.
Zelfs onder professoren
spant Carmiggelt vaak de kroon.

Marsman geeft weer nieuwe energie.

Lieve jongens, stoere knapen,
foei, hoe suffig staat gij daar.
Zijt gij dan niet ferm geschapen?
Zijt gij niet van zessen klaar?
Lees Van ’t Reve, roep hoezee
en lees er twee, en lees er twee
samen op de canapé.
Reef het mee, reef het mee!

Mens, durf te Reven.

Ook een Couperussie gaat er altijd in.
Ja, een Couperussie altijd naar de zin.
De kleine zielen zag u op tv,
maar daar ken je Louis nog niet mee,
want o, hij schreef nog zoveel meer.
Dit is zo mooi: Eline Veer.
Vlieg er eens uit, mens, en lees dit boek.
Met een Couperussie, met een Couperussie
met een Couperussie in de een of andere hoek.

Even een boekje wegwerken.

Vestdijk, Vestdijk, Vestdijk,
kiele kiele Vestdijk,
kiele kiele Koperen tuin.
Vestdijk, Vestdijk, Vestdijk,
kiele kiele Vestdijk,
kiele kiele Koperen tuin.

Help, de schrijver verzuipt!