nu lig je naast me en je slaapt
ik hoor je ademhalen
en in het vroege morgenlicht
zie ik voor het eerst je kamer
je bent zo warm je bent zo zacht
je arm ligt op mijn schouder
je bent zo lief geweest vannacht
ik heb van je gehouden
en ik wou
dat ik je zeggen kon

ik weet dat ik nog jaren
naar je kamer zal verlangen
de platen die je draaide
tranen op je wangen
zoals je naar me luisterde
en fluisterde: ik snap je
zoals we samen lagen
samen lachten om een grapje
o ik wou
dat ik je zeggen kon

telkens weer
denk ik aan je ogen bij het afscheid
telkens weer
wil ik bij je zijn
telkens weer
denk ik: ik ga weg en nu voor altijd

nu lig je naast me en je slaapt
ik hoor je ademhalen
en in het vroege morgenlicht
zie ik weer je kamer
je bent zo warm je bent zo zacht
je arm ligt op mijn schouder
je bent zo lief geweest vannacht
ik heb van je gehouden
en ik wou
dat ik je zeggen kon


© ernst jansz