hier sta ik dan weer op het strand
de wind waait door mijn haren
ik druk mijn voeten in het zand
keer terug na zoveel jaren

ik sta hier graag aan deze grens
hier eindigt ook de tijd
en gunt god gul aan iedere mens
een glimp van eeuwigheid

hier houden wij gewillig halt
de zee, ik en mijn voeten
ik zal hoe zwaar het mij ook valt
mij toch bewegen moeten

achter mij weerklinkt gelach
ik hoor de kinderstemmen
het is het midden van de dag
ik wil nog niet gaan zwemmen

het is een dagje aan het strand
de zon schijnt in het water
ik druk mijn voeten in het zand
zo denk ik niet aan later

ik kijk en zie een indisch kind
met grote blauwe ogen
ik wend mij af, de westenwind
zal wel de mijne drogen

zij roept mijn naam en pakt mijn hand
wij gaan langs zandkastelen
het is een dagje aan het strand
wat kan de tijd mij schelen

het is een dagje aan het strand
de zon schijnt in het water
ik druk mijn voeten in het zand
zo denk ik niet aan later


© ernst jansz