Is het niet net of de nacht je juist
een hak zet  ...  als je op je tenen loopt?

Hier zitten wij verslagen,
waar wij allen ... op een feest hadden gehoopt

En Louise heeft een hand vol regen
die ze jou als sneeuw verkoopt

Licht flikkert  ...  in de kamer hiernaast,
terwijl hier  ...  de verwarmingspijp blaast

En de radio speelt zacht en zonder haast
En er is niks, helemaal niks wat mij verbaast

Alleen Louise, verstrengeld en verdoofd
En deze dromen ... van Johanna  ...  
die stromen ... door mijn hoofd

Dames doen aan blindeman ... op het verlaten speelterrein

En meisjes voor een nacht praten zacht
van avontuurtjes op de D-trein

En hoor, de nachtwacht klikt zijn zaklamp aan en twijfelt
aan zijn nieuwste medicijn

Oh Louise ... is teder, is dichtbij
Breekbaar als een spiegelbeeld is zij
en maakt het nog eens duidelijk voor mij :
Johanna is er niet bij

Oh, de geest van de lamp licht op
achter de huid van haar gezicht

Waarvoor de dromen ... van Johanna,
het mijne ... is gezwicht

Kleine man de weg kwijt,
vindt zichzelf  ...  een kunstenaar

als hij te koop loopt met zijn wanhoop
en  ... flirt  ... met het gevaar

En als haar naam ter sprake komt,
praat hij over een afscheidskus van haar

Hij spuit als zijn gal
Zo nutteloos te zijn en al 
en mopperend tegen het kristal
en ik sta in de hal

Oh de gedachtegang was zwaar, 
maar iets heeft mij tot hier gebracht
en deze dromen ... van Johanna ... 
dragen mij ... voorbij de nacht

Achter deuren van musea
is vergankelijkheid de aanklacht

Klinken stemmen: "Dit is dus verlossing,
als je maar genoeg geduld betracht"

Maar Mona Lisa had de blues, je kunt het zien
aan de manier waarop ze lacht

Kijk hoe een muurbloem bevriest
terwijl hier een huidcrèmedame niest
en luister  ...  hoe er één met hangsnor kniest
"Ik zie mijn knieën niet, hoe triest!"

Oh, juwelen en gouden munten hangen ... om een ezelshals
Maar door de dromen ... van Johanna
klinken zij ... nog eens zo vals

Hoe de dealer fluistert met de barones
En ja, zij heeft een budget voor hem

"Noem er één," zegt zij, "die hier geen parasiet is
en ik zeg  ... een gebed voor hem"

En waar Louise zegt: "Niet alles tegelijk!",
spreidt zij zelfs haar bed voor hem

En heeft Madonna zich nog niet geopenbaard
En zie, de lege kooi stort in elkaar
waar eens haar mantel op de planken viel voor haar
En terwijl de violist zich waagt op het trottoir
en schrijft: "Wat gescheiden was, is nu weer bij elkaar"
Achterop de viskar die men laadt vol kaviaar
spat mijn bewustzijn uit elkaar
Oh harmonica's spelen 
de allerhoogste noot en flarden mist
En deze dromen  ... 
van Johanna zijn nu alles  ... wat er is