(Kan ik je gauw weer in mijn armen houden, Barbara)
(Ze mij wanneer we samen komen)
(Jij en ik)

Het was middernacht in het cafeetje 
Daar zag ik haar en ik vroeg: dans een keer met mij
En we dansten, dansten, onvermoeibaar
Tot de laatste kwam
En ik vroeg haar hoopvol toen ze afscheid nam

Kan ik je gauw weer in mijn armen houden, Barbara
Zeg me, zullen we gauw weer over onze toekomst dromen
Lief meisje
Laat mij weer gauw je zachte handen voelen, Barbara
Zeg mij wanneer we samen komen
Jij en ik 

Ze beloofde, morgen ben ik bij je 
Ze hield haar woord, we droomden en we dronken wijn
Ik was gelukkig tot ze zei: m’n liefste blijven kan ik niet
Want ik wil niet dat een ander mij hier ziet

Kan ik je gauw weer in mijn armen houden, Barbara
Zeg me, wanneer we samen komen
En we samen dromen
Jij en ik 

Maar de dag daarna in het cafeetje 
Zag ik haar blozend zitten naast een andere man
Ik keek haar aan maar stiekem schoof de kelner mij een briefje toe
Hij was net nog mijn verloofde maar de liefde in mijn leven 
Die heb jij mij pas gegeven
Want die liefde, dat ben jij 
En toen dacht ik 

Kan ik je gauw weer in mijn armen houden, Barbara
Zeg me, zullen we gauw weer over onze toekomst dromen
Lief meisje
Laat mij weer gauw je zachte handen voelen, Barbara
Zeg mij wanneer we samen komen
En we samen dromen
Jij en ik