Het kleed is zijn schip en de kamer de zee 
Het aardappelschilmesje zijn zwaard 
Zo gaat hij op reis en zijn beertje mag mee 
Een zeeman van zeven jaar 
De kat is de kaper die loert op de kust 
Want overal schuilt het gevaar 
De brand in ‘t vooronder wordt dapper geblust 
Door een zeeman van zeven jaar 

Zeeman van zeven jaar, altijd van zessen klaar 
Vaar over zeven zeeen, zeeman van zeven jaar 

En een razende storm bij zonsondergang maakt 
Het zeil van zijn zakdoek onklaar 
Maar hij is voor stormen en scheurbuik niet bang 
Die zeeman van zeven jaar 
Daar komen de rovers van achter de bank 
Belust op zijn kostbare waar 
Flink slaat hij ze terug, kijk de hoofdman loopt mank 
Door een zeeman van zeven jaar 

Zeeman van zeven jaar, altijd van zessen klaar 
Vaar over zeven zeeen, zeeman van zeven jaar 

Op ‘t onbewoond eiland daarginds aan de kim 
Ligt een schatkist met goudstukken klaar 
Op een heel hoge berg, maar wat is nou zo’n klim 
Voor een zeeman van zeven jaar 
Nog tien mijl te gaan en dan rondt hij de kaap 
O het zeelieden leven is zwaar 
Dan valt hij pardoes op het voordek in slaap 
Onze zeeman van zeven jaar 

Zeeman van zeven jaar, altijd van zessen klaar 
Vaar over zeven zeeen, zeeman van zeven jaar