Ik was de laatste weken, een beetje sjagrijnig.
Nou zeg ik wel: een beetje, maar het was niet weinig.
Ik liep met zo’n gezicht, ik smeet de deuren dicht.
Ik weet niet hoe het kwam, hoe ik mezelf ook pijnig.
M’n vader zei: je kijkt of het huis afgebrand is.
M’n moeder zei: ik zie al wat hier aan de hand is.

Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan…
Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan
kan me wat.

M’n vriendje in groep zeven, die heeft een dure walkman.
Dus ging ik naar m’n vader en zei: ik wil er ook één.
Maar dat ging mooi niet door, dus had ik weer de smoor in.
Ben met een kwaaie kop, m’n bed in gedoken.
M’n broertje zei: dan kan ik mooi jouw mountainbike krijgen.
M’n zusje zei: je denkt ook alleen aan je eigen. 

Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan…
Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan
kan me wat.

De dokter zei: je kunt misschien een pilletje nemen.
Maat weet je wat het is met de meeste problemen.
Ik zal het je verklikken, dus je moet maar even slikken.
’t Is misschien wel even schrikken voor grote lomperiken.

Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan…
Ikke, ikke, ikke
Ikke, ikke, ikke
en de rest kan
kan me wat.