Ik ken een man met zachte handen 
En waar ie komt heeft niemand pijn 
Daar is een vrouw met witte armen 
En zij zal straks je moeder zijn 
Er is een zoon met toverwoorden 
Hij kent de hemel en de hel 
De dochter met haar zachte borsten 
Bepaald de regels van het spel 

Oh verlies het spoor niet Ariadne 
Van de kabouter en de elf 
Oh verlies de draad niet in het doodhof 
Je bent op doorreis naar jezelf 

De wijze man spreekt uit het oosten 
En als ie komt heeft niemand pijn 
Hij brengt een vrouw met warme dijen 
En jij zal straks haar minnaar zijn 
En op de vleugels van de feeën 
Reis jij met het licht omhoog 
De naald zal jou de weg wel wijzen 
Verlies de draad niet uit het oog 

Oh verlies het spoor niet Ariadne 
Van de kabouter en de elf 
Oh verlies de draad niet in het doodhof 
Je bent op doorreis naar jezelf 

Je zoon is altijd de kabouter 
En je dochter is de elf 
En die schim daar in de verte 
Schrik maar niet, dat ben jezelf 
Er is een eeuwenoud orakel 
Dat haalt de woorden uit je mond 
En aan het einde van je zinnen 
Ben je weer terug, de kring is rond 

Oh verlies het spoor niet Ariadne 
Van de kabouter en de elf 
Oh verlies de draad niet in het doodhof 
Je bent op doorreis naar jezelf 

Oh verlies de draad niet in het doodhof 
Je bent op doorreis naar jezelf