Neem me mee
Neem me in jouw armen mee
Naar een land hier ver vandaan
Waar alle vogels morgen vliegen
En geen mens hen overmant

Waar ik schaamteloos mag scheiden
Van de weg van mijn verstand

Neem me mee neem me in jouw armen mee
Naar een wereld over zee
Nee ik heb al lang geen antwoord meer
Op wat me wordt gevraagd
Ik ken enkel nog de storm
Die ’t vaste land heeft weggevaagd

Neem me mee

Neem me mee
Neem me in jouw armen mee
Ver voorbij de oceaan
Nee ik hoef niet meer te horen
Wat ik ergens allang weet
Ik wil enkel nog op reis als ze haat vleugels niet vergeet

Neem me mee en ik streel je haren
Neem me mee en ik kus jouw gezicht
Neem me mee laat me maar verdwalen
Want in ’t holst van de nacht vind ik op de tast
Vanzelf weer het vanzelf weer
Vanzelf weer het licht