Bij Cyrano of Für Elise
zijn wij bezig in de coulissen.
Bij Candy Dulfer of bij Joe Cocker
zitten wij achter de knoppen.
Een beetje dansen, een beetje zingen,
da’s wel aardig, maar het gaat pas swingen
als wij gaan werken met lichteffecten
en wij de sound weer even checkten.

Wij maken een Alpenlandschap draaibaar,
wij geven iemand met een kaal hoofd krulhaar,
wij naaien een acteur een oor aan als het moet
en bij een Shakespearedrama vloeit door ons het bloed.

Van cabaret tot popconcerten:
een hand confetti of groene erwten.
We leggen kabels en smeren broodjes,
we zorgen voor het hele zootje.
En een diva in het theater
hoeft maar te kicken of het staat er.
De spiegel groter, een spotje kleiner:
niemand ziet ons, maar we zijn er.

Om hemel en aarde te bewegen,
drukken wij op knopje nummer negen.
Wij zorgen voor spektakel en voor heel veel rook
en wij verzorgen in de opera het spook.

En een diva in het theater
hoeft maar te kicken of het staat er.
Haar haar nog mooier, de sfeer nog fijner:
niemand ziet ons, maar we zijn er.