Ik hang hier al meer dan een halve eeuw,
zo stoer en half bloot.
Ik slaap, ik suf, ik ril, ik geeuw
en ik verveel me dood.
Als ik terugkijk, heb ik ook meteen de p in.
Vroeger hing ik in een mooie meisjeskamer,
nu in een stil en saai museum.

Eenzaamheid is van alle tijd
en ik ben het al zo lang,
ik zal het altijd blijven, ben ik bang.
Want de eenzaamheid raak ik nooit meer kwijt,
hoezeer ik ook naar wat geluk verlang.

In deze film zat ook een danseres,
zo lief en zo charmant,
maar ik was toen al een kassucces
en zij een figurant.
Ja, ik was een ster en duldde niemand naast me.
Nu zou ik dit affiche dolgraag willen delen
met de werkster. Dat verbaast me.

Eenzaamheid is van alle tijd
en ik ben het al zo lang,
ik zal het altijd blijven, ben ik bang.
Want de eenzaamheid raak ik nooit meer kwijt,
hoezeer ik ook naar wat geluk verlang.

Eenzaamheid transformeert de tijd
tot een trage slakkegang,
maar daarvoor zijn we samen niet meer bang.
Want de eenzaamheid zijn we zomaar kwijt
nu ik hier gelukkig naast je hang.