Heb jij voor mij een een huis te huur?
Want kopen is voor mij te duur:
ik heb maar vijfentachtig cent.
Dat is te weinig voor een schuur,
dat is te weinig voor een tent.

Ik heb voor jou een schelp te huur.
Er woonde eerst een oester in,
die trok laatst bij zijn broeder in.
Een schelp is veel te klein voor mij,
want daar kan nooit een liefje bij.

Ik moet toch ergens wonen?
Het mag een hut zijn op de hei
en ook een afdak in de wei.
Kom, weet je niet een huis te huur voor mij?

Ik heb voor jou een huis te huur.
Er is een slakkehuis vacant,
stond hedenochtend in de krant.
Een slakkehuis is veel te klein
om samen met mijn lief te zijn.

Ik heb voor jou een dak te huur.
Een schildpadschild lag ’s avonds laat
ontruimd te slingeren op straat.
Een schild is lang niet groot genoeg
als ik je uit logeren vroeg.

Je moet toch ergens wonen?
Wat zou je zeggen als ik zei:
‘Voor vijfentachtig cent mag jij
wel komen wonen in mijn huis bij mij’?