Stop stop, stop de sloop!
Stop stop, stop de sloop!
Staak de afbraak!...

Ze breken je huis onder je kont vandaan! Jaa!
Zoveel vragen we toch niet?

Laat ons wonen waar we horen,
in het hart van Amsterdam.
In de stad waar we zijn geboren,
in het hart van Amsterdam.
En wie oren heeft, kan horen
in het hart van Amsterdam.
Gaat er zoveel goeds verloren
in het hart van Amsterdam.

Maar wie poen heeft, wil niet horen.
Sluit jullie ezelsoren,
Blijven jullie gaten boren
in het hart van Amsterdam.

Stop stop, stop de sloop...

-Wat hel en duivel, 't is terecht!
Ik vind ten lange leste
een ouderwets pak slaag toch altijd nog het beste.
De arme burgerij dient van het volk gered,
dat met zijn zwijnerij
de buurt hier heeft bezet.
Ik laat jullie hangen
als ik nog zo'n rel op straat zie.
Dit is een fatsoenlijke eerzame stad.
Die donkere buurt hier, die moet plat.
Dit is nu eenmaal mijn besluit.
En daarmee uit.

Denk eens aan die fraaie haven
die hier aanstonds wordt gegraven.
Denk eens hoe hier even later
de zwaarbeladen schepen glijden over 't water.
En Amsterdam wordt machtig, mooi en rijk,
een tweede Rome.
Van Duivendrecht tot Sloterdijk,
een tweede Rome.
De koningin der aarde
op alle vier de winden.

-Krijg jij de klere maar met al je winden!
Het wordt wel tijd om in te binden!

-Verzuip voor mijn part in het Bijlmermeer.
De sterke arm van het gezag
onderdrukt zo'n straatrel toch wel op slag?
Op slag? Op slag!