nu loopt de kerk stilletjes vol
'k sta bij de kist en 'k geef al die mensen een pol
hij was geliefd door groot en klein, vader
er zal nooit een andere zijn
en 't laatste dat 'k hem geef
is 't gedichtje dat 'k gisteren schreef:

het leven was simpel voor onze pa
nooit kwam er een rimpel in zijn liefde voor ons ma
altijd klaar voor zijn kinderen
met een glimlach content
zijn kleinkinderen vonden hem een kei-lieve vent
gelijk hij kon geven
dat doet niemand hem na
zo simpel was 't leven
voor onze pa

nu trekt de stille stoet door de straat
we volgen allemaal onze goede kameraad
nu hebt g'op 't kerkhof eindelijk rust, vader
'k ben blij dat 'k u nog heb gekust
de wind zingt door de bomen zo zacht
het liedje dat 'k voor u schreef vannacht:

het leven was simpel voor onze pa
nooit kwam er een rimpel in zijn liefde voor ons ma
altijd klaar voor zijn kinderen
met een glimlach content
zijn kleinkinderen vonden hem een kei-lieve vent
gelijk hij kon geven
dat doet niemand hem na
zo simpel was 't leven
voor onze pa


(c) tekst en muziek: Ed Kooyman en Herman Van Haeren