Lieve God, ik zou eens willen vragen
Als mijn leven op de aardbol is gedaan
Als ik op het allerlaatste van mijn dagen
Op de drempel van de eeuwigheid zal staan
Zal ik dan ineens mijn vrijheid niet verliezen
Als ik de poort van uw hemel binnenga
Zal ik vrij mijn eigen plaatsje kunnen kiezen
Lijk ik altijd hier op aarde heb gedaan

‘k heb hier altijd op mijn banjo mogen spelen
‘k mocht mijn eigen liedjes zingen zonder dwang
‘k zie mij daarboven al met  d’ engeltjes staan kwelen
In een koor van vijfendertigduizend man
Och ik hoor gaarne van die religieuze dingen
Die zo oud zijn als de mensen, alhoewel
Mag ik in de hemel niet mijn eigen liedjes zingen
Dan ga ik liever met mijn banjo naar de hel

Lieve God, ik heb hier ook nog een paar vrienden
Een goeie vriend, dat is iets raars in deze tijd
Zal ik ze later in de hemel kunnen vinden
Of zal ik vriendschap moeten missen voor altijd
En zal ik eeuwig van die rijstpap moeten eten
Dat is een vraag die ik mezelf dikwijls stel
Als ik de geuze ginder boven moet vergeten
Dan ga ik liever pinten pakken in de hel

Van al die mensen die ik nodig hen op aarde
Is er één bij die ik nooit meer vergeet
Die mij het meeste van haar eigen heeft gegeven
Zonder haar is geen enkele dag compleet
Mag ik samen met mijn vrouwke blijven wonen
Permitteert mij dat  ‘k ons plaatske al bestel
Want ge zoudt mij met de hemel niet belonen
Als mijn Frie niet mee mag, ga ik naar de hel