DE SENIOREN

                                                                                                 Ed Kooyman & Herman Van Haeren

We kunnen het niet verstoppen
want ge ziet het aan ons koppen
dat wij zijn geboren in de tijd
van juist na de tweede wereldoorlog
da’s al lang geleden
ja wij zijn zo stilaan een antiquiteit
ons wiegske was geschilderd 
in de vrolijkste kleuren
maar die verf die zat vol met lood
en we reden mee met auto’s
zonder airbags of gordels
ja normaal gezien waren wij nu dood.
We dronken water van de tuinslang
en we sjotten door de ruit van
de gebuur die achter ons zat over ’t plein
die sloeg dan op ons billen
ja ge moest ons horen gillen
’t is een wonder dat w’er nu nog zijn
ja het is een wonder dat w’er nu nog zijn.

Een zeepkist zonder remmen
in ’t Albertkanaal gaan zwemmen
zonder ziek te worden van de kou
we waren ridders zonder paarden
en met zelfgemaakte zwaarden
sloegen we mekaar bont en blauw
bij ons maten gingen we zomaar
langs d’achterdeur naar binnen
en niemand vond dat frank of onbeleefd
heel de namiddag op stap
zonder GSM op zak
ik weet niet hoe we ’t hebben overleefd.
Niemand had video of internet
we maakten met ons vrienden pret
we smoorden sigaretten in ’t geheim
bij de meisjes mochten we komen
zonder pillen of condomen
’t is een wonder dat w’er nu nog zijn
ja het is een wonder dat w’er nu nog zijn.

Als ge zijt opgegroeid lijk wij
zijt dan gelukkig en zijt blij
dat ge nog rustig kon ravotten op de straat
voor dat ons leven werd besmet 
door reglementen en de wet
de verzekeringen en de advocaat
en al zijt ge soms niet mee	
als zo'n jonge gast iets zegt
over downloaden of duizend megabyte
g'hebt toch ook wel ervaren
dat de wijsheid komt na jaren
over vijftig jaar is dees den ouwen tijd.