Dit wordt een vervelend nummer,
het rijmt vooral op ‘iek’,
zoals in encykliek,
molenwiek, republiek.

Ook de jonge Hilversummer
en de oude excentriek
die zullen zich vervelen,
dat mag ik niet verhelen,
al zijn bepaalde delen
toch wel uniek.

Een veldheer te paard
en tienduizend man troepen
in vliegende vaart,
dat is epiek.

Storm teistert het dek
het volk vlucht in de sloepen,
de sloepen zijn lek,
dat is tragiek.

Eén, twee, drie, vier,
al schijnt U hier
weinig plezier
aan te beleven.
Toe roep nu niet ‘boe’,
zulk een gedoe
is overdreven.

Een man in de gracht,
een vreemd borrelend roepen
en iedereen lacht,
dat is ludiek.

Een man en een vrouw,
die elkander beminnen,
nou, ik blijf je trouw,
dat’s romantiek.

Een uitslaande brand,
een buurman snelt naar binnen,
met één emmer zand,
dat's heroïek.

Raldaldaldee, wat een metier
leef nu toch eens mee
met deze zanger;
Oh roep een ‘bravo’,
mensen want zo gaat het niet langer.

Hoe kwam ik zo gek,
om hier aan te beginnen,
dat toont een gebrek
aan goede lyriek.