Wat was het toch altijd gezellig in de Kurzaal tegen het einde van de namiddag, een ware verkwikking na de modderbaden, de massage, het vernieuwen der zwachtels, het gesprek met de dokter en andere beslommeringen. Men was vermoeid wellicht ook een weinig melancholiek gestemd, maar in de superbe pracht en weidsheid van de Kurzaal werd men dra opgemonterd. 
Welk een fleurig tafereel. Nijvere diensters tot in de puntjes verzorgd snelden af en aan. Het ensemble, gekleed in schneidige uniformen, speelde alom bekende melodieën en aan de tafeltjes dronken de gasten al die geuren en kleuren en klanken gretig in, genoten zij van kostelijk gebak en heerlijke thee, van scherts en flirt. 
Ach, die vertrouwde gezichten die vaak zo markante persoonlijkheden. Nu ik hier over spreek vele bittere jaren later, zie ik en hoor ik hen allen weer om mij heen. Daar was, de jonge, rijzige General-Oberst van verre herkenbaar aan zijn weelderige baardschimmel. Hij verscheen stipt om vijf uur op het moment dat de kapelmeester het sein gaf voor het begin van het middagconcert. 
En dan denk ik onmiddellijk aan de donkere ietwat zacht gekantireerde barones die altijd zeer tijdig in de Kurzaal plaatsnam, daar zij naar eigen zeggen verzot was op muziek. Desondanks, ha ha ha ha ha,  rustten heur smachtende blikken heel wat vaker op de stafofficier dan op het orkest. Dit ontging weinigen maar ze was dan ook een opvallende verschijning met haar uitzonderlijke haaruitval. 
Ook de weemoedige Isolde, Fraulein Isolde moet ik zeggen, ontbrak nooit, zij de schatrijke fabrikantsdochter, nam weinig deel aan het zorgeloos gesnap doch trok aller aandacht door de welhaast exotische zwier van haar kledij die prachtig aansloot bij haar ongeëvenaarde huidwaterzucht. Was zij een rivale van de barones? Ja, er werd gefluisterd en gemonkeld, maar ik geloof het niet. Ik kan het niet geloven. 
Herinnering. Opnieuw ben ik omgeven door licht en weelde. Opnieuw hoor ik die smeltende klanken van de kapel en voel ik mij opgenomen in die bonte wemeling van symptomen van verzweringen, verkrommingen, verwekingen en vervettingen en abrupte bewegingen van lichaamsdelen. Herinnering, de laatste luxe in mijn bestaan, ik ben nu fondspatiënt.