Een vrouw maakt een clown van een man, een pierrot, een harlekijn,
Een vrouw maakt een dwaas van een man, een pias, een domme augustijn
Een rare zot, een Don Quichot helemaal in haar ban
Een vrouw maakt een clown van een man

Zij maakt een vrind van ‘m en dan een kind van ‘m,
Jaagt die stakkerd daarna op in z’n carrière,
Ze maakt een held van ‘m, een man van geld van ‘m
En hij dondert tussen iedere barrière
Zij leidt hem hoog naar de top, maar stoot die daarbij z’n kop,
Dan vraagt zij toch nog om een bontjas en juwelen
En gaat ie daarbij failliet dan vergeeft ze hem ‘m niet
Waar het vandaan moet komen dat kan haar niet schelen,

Op commando moet hij opgewekt of down zijn,
En zo kan toch alleen maar een clown zijn
Maar een vrouw maakt ook een faun van een man,
Die op nimfen hoe hoe hoe jaagt in‘t bos,
Een vrouw maakt een beest van een man,
En roept dan verheugd: “Hé, de beer is los”
Ze ontsnapt als het kan wordt verleid volgens plan
Een vrouw maakt ook een faun van een man

Zij ‘s keurig net voor hem en doet koket voor hem,
Of d’r nooit een andere man was in d’r leven
Ze is een snoes voor hem, spint als een poes voor hem,
En kan niet wachten om ‘m nog veel meer te geve,
Al denkt ie nog zo platvloers, ze is nooit boos of jaloers,
Besteedt geen stuiver meer dan nodig voor d’r eigen,
En komt ie soms dronken thuis,
Dan houdt ze dat binnenshuis,
En zal ze fouten steeds voor andere verzwijgen,
In haar ogen is hij altijd onontbeerlijk,
En dan denk je als vent,
Vrouwe… mmmm… heerlijk
“Hoe hoe,vrouwe jongens, breek me de bek niet open”
Tja, hoe hoe, me vader zaliger zei altijd: Jongen, vrouwe…wat een afleiding
Ta ta ta ta