Alle kranten hebben opgeblazen koppen 
Als de dood weer voor sensatie heeft gezorgd
Motorrijder kon voor sneltrein niet meer stoppen;
Wijkverpleegster met haar eigen sjaal geworgd;
Twee vriendinnetjes verdronken in een vijver;
Een stilettosteek werd bendelid fataal
Alles wordt met veel redactionele ijver 
Verwerkt tot een smakelijk verhaal

Maar nooit een woord over de achterblijvers
Die komen de kranten niet gelegen
Maar nooit een woord over de achterblijvers
Achterblijvers worden doodgezwegen

Alle dagen zie je voor de televisie 
Hoe er elders mensen worden afgeslacht
Met een virtuositeit en een precisie
Die je in dit technisch tijdperk ook verwacht
Steeds maar beelden van totaal verminkte lijken 
Door gedragen commentaren begeleid
En we kunnen er wel lang naar blijven kijken 
Want we zijn gewend aan actualiteit

Maar nooit een woord over de achterblijvers
Die komen het journaal niet zo gelegen
Maar nooit een woord over de achterblijvers
Achterblijvers worden doodgezwegen

Alle mensen zitten boordevol verhalen 
Over kanker, hartinfarct en wat niet al
Want we sterven van de dodelijke kwalen 
Iedereen heeft zo zijn eigen sterfgeval
En dan zeggen we gelukkig nog te leven
En nog steeds te zijn ontsprongen aan de dans
En van tijd tot tijd stokt zo'n gesprek heel even
Dan berekenen we nog eens onze kans

Maar nooit een woord over de achterblijvers
Achterblijvers maken ons verlegen
Maar nooit een woord over de achterblijvers
Achterblijvers worden doodgezwegen

Alle vlees is gras, zeggen de oude boeken 
En daar worden we alleen maar treurig van
Maar we falen als we naar de woorden zoeken
Waarmee je achterblijven troosten kan
Achterblijven is een leven incompleet zijn
Achterblijven maakt de mooiste dood nog wrang
Zomaar dood gaan kan vaak als een vonnis wreed zijn
Maar wie achterblijft krijgt altijd levens-lang



(c) Tekst: Jan Boerstoel / Muziek: Pieter van Empelen