Belle:

In ons dorp, is het altijd rustig,

en iets nieuws, dat gebeurd hier niet.

In ons dorp, zingen alle mensen,

steeds hetzelfde lied.



Dorpelingen:

Bonjour!

Bonjour!

Bonjour!

Bonjour!

Bonjour!



Belle:

Daar gaat de bakker met zijn brood als altijd,

Hij raakt het kwijt, al is het oud.

Alles gaat zoals het hoort, in dit afgelegen oord,

dat is wat mij soms benauwd.



Bakker:

Goedenmorgen Belle!

Belle:

Goedenmorgen bakker!

Bakker:

Waar ga je heen?

Belle:

Naar de boekwinkel, ik heb net zo'n prachtig verhaal gelezen.

Over een bonenstaak en een monster en....

Bakker:

Wat leuk, Marie, de baguettes! Schiet eens op!



Dorpelingen:

Kijk haar nou gaan, dat rare kind, zo typisch.

Ze loopt te dromen, zie je wel.

Vaak is zij het liefst alleen,

Nogal vreemd vind iedereen,

Alle mensen, wat een rare meid die Belle.



meneer 1:

Bonjour!

vrouw:

Hallo!

meneer 1:

Tot 12 uur he!

mevrouw 1:

Bonjour!

meneer 2:

Hallo!

mevrouw 1:

Hoe is het met je vrouw?

mevrouw 2:

Ik wil er 6!

meneer 3:

Die is wel duur he!



Belle:

Moet dit nu zo mijn hele leven gaan?



Boekhandelaar:

Ah! Belle

Belle:

Goedemorgen, ik kom mijn boek terugbrengen dat ik heb geleent.

Boekhandelaar:

Heb je het alweer uit?

Belle:

Oh ik kreeg er niet genoeg van! Heeft u iets nieuws?

Boekhandelaar:

(grinnekent)Niet sinds gisteren

Belle:

Oh, dat geeft niet, dan neem ik... dit boek!

Boekhandelaar:

Dat boek? Maar dat ken je al.

Belle:

Maar het is mijn lievelingsboek! Verre landen, zwaardgevechten,

tovenaars, een vermomde prins en....

Boekhandelaar:

Als je zo dol bent op dat boek, hou het dan.

Belle:

Maar meneer..

Boekhandelaar:

Ik sta erop!

Belle:

Oh dank u! duizend maal dank!



Dorpelingen:

Kijk haar nou gaan, ze is toch wel wat anders,

Is zij wel helemaal gezond?

Of er niemand meer bestaat, loopt ze lezent over de straat.

Maar die rare Belle maakt het wel heel erg bond.



Belle:

Ooooh! Is het niet verbazend! Het is mijn lievelingsboek omdat, kijk hier!

Zij hem ooit eens zal krijgen, maar ze weet nog niet dat het gebeurd, in hoofdstuk vier!



Vrouw:

Haar naam zegt ons al dat ze heel erg mooi is, zij is een echte mademoiselle!

Man:

Maar de mensen vinden haar, toch altijd een beetje raar,

ze is anders dan wij allemaal.

Allemaal:

Zij doet niet als wij allemaal, ze is anders dan wij allemaal, die Belle!



Lefou:

Elk schot van jou was raak Gaston, jij bent de beste jager ter wereld!

Gaston:

Weet ik

Lefou:

Jij krijgt elk dier die je maar wil, en elk meisje trouwens ook!

Gaston:

Klopt Lefou, en ik heb nu een oogje op die daar.

Lefou:

D-de dochter van de uitvinder??

Gaston:

Jah precies, ze boft dat ze met mij mag trouwen!

Lefou:

Ja, maar ze heeft....

Gaston:

het allermooiste meisje van het dorp!

Lefou: 

ja, weet ik maar....

Gaston:

Zij is gewoon de beste, en verdien ik niet de beste die er is?

Lefou:

Ja natuurlijk! ik bedoel alleen maar....

Gaston:

Vanaf de dag dat ik haar zo zag praten, ging ik meteen al voor de bijl. Zij is net zo knap

als ik, zag ik met een eerste blik, duz het duurt niet lang en trouwen wij in stijl.



Meisjes:

Kijk hem, nou gaan, is het geen spetter. Monsieur Gaston, oh wat een stuk!

Mijn hart valt stil, bijna te pletter, wie hem ooit trouwt heeft heel erg veel geluk!



Man 1:Bonjour!

Gaston:Pardon!

Man 2:Hallo!

Man 3:Hallo!

vrouw: Oh kijk wat een mooie kaas!

man: die kaas?

Vrouw: nee díe!

Gaston: Pardon!

Man: Ik pak mijn mes!

Gaston:Laat mij erdoor!

Vrouw1:dit brood...

Man5:deze vis.....

Woman1:...is oud

Man5:...hij stinkt!

Baker: mevrouw vergist zich!



Belle:

Moet dit nu zo mijn hele leven gaan?



Gaston: 

Ik zal Belle trouwen, neem dat van mij aan!



Dropelingen:

Kijk haar nou gaan, zo raar, maar aardig meisje,

Een bijzondere mademoiselle.

Ookal is zij nog zo schoon, zij valt wat uit de toon,

Ze is gewoon een rare meid,

een mooie maar een rare meid.

Ze is een hele rare meid!

die Belle!



(ondertussen "bonjour's)