De nieuwe maan staat boven het gesticht
In vollen luister en de witte muren
Waarin de vensters vlekken zijn die vuren
Zijn witter dan haar onwaarschijnlijk licht

Nooit heeft de maan een woning zo belicht
Nooit was de mooglijkheid van avonturen
Zozeer nabij. Het duurt slechts enkele uren
Dan gaat de waaier van het wonder dicht

En in den ochtend staat het huis weer grijs
Heel in de verte hoort men dieren lopen
Zich spoedend naar hun oude paradijs

Vannacht ontbloeiden meidoorn en glycien
En ging de rechte kelk der tulpen open
Zij die hier wonen hebben niets gezien

Tekst en muziek: Jan van Nijlen/Dirk van Esbroeck