Wanneer op een dag het ineens tot je doordringt
Dat je zo niet langer verder wilt gaan
En dat je niet langer alleen maar kunt denken
Het zal mijn tijd wel duren
Ik zie het wel aan

Ja dan blijkt inderdaad dat er toch iets in jou werkte
Je switchte  op tijd van kanaal
Prijs je gelukkig dat jij het bemerkte
Ook al was het niet meer dan een simpel signaal

Zolang je gezond blijft weet je niet beter
Zolang je succes duurt ga je maar door
En dan sta je niet stil bij hetgeen wat je voortdrijft
Want je bent net een sneltrein zo raas je maar door

Maar toch komt er ’n keer een moment van bezinning
Of wel bots je in één klap frontaal
En dan kom je jezelf zo hopeloos tegen
Maar je kunt ’t ook zien als een tijdig signaal

Ieder mens krijgt zegt men op het eind van zijn leven
In een flits als het ware een soort visioen
En daarin aanschouwt hij zichzelf dan heel even
Van het prilste begin tot z’n laatste seizoen

De één noemt die inblik “de wet van het karma”
Een ander “het eindtribunaal”
Maar wat het ook zijn mag je weet het niet zeker
En misschien komt er daarna nog wel een signaal