Als je oud bent en verdwaald
Aan het eind bent van je verhaal
En waar niemand jou nog in herkent
Dan zal het duidelijk zijn dat je eenzaam bent
Wanneer mijn hartstocht zal zijn verteerd
Als er geen dag meer is die inspireert
En je tijdgenoten dood zijn of dement
Dan zal het duidelijk zijn, dat je eenzaam bent
Ja, als je dat onderkent
Dan zal het duidelijk zijn, dat je eenzaam bent.

Nu de dagen zo kort zijn en de nachten te lang
En weer een zomer voorbijging
Ja, voel ik soms die overgang
Naar de herfst van mijn leven
En ofschoon de winter nog wacht
Ja, denk ik daar soms aan
Waar jij nu nog om lacht.

Wanneer illusies zijn verflauwd
Nietszeggend handwerk je bezighoudt
En je lang reeds het lachen bent ontwend
Dan zal het duidelijk zijn dat je eenzaam bent.

En waar zal je heengaan, als je uiteindelijk alleen
Staat alle dagen voor een klankbord van steen
Wie zal je verwarmen en verzachten je pijn
Als ook jouw tijd is verstreken
Met alleen maar alleen te zijn.

Als je oud bent, ja, wanneer je helemaal
Op het eind bent van je verhaal
En wanneer je in die laatste fase eenzaam bent
Dan zal het duidelijk zijn als een simpel refrein
Ja dat je alleen zult zijn als je dwars door de schijn.

Inslaapt en opnieuw ontwaakt
Dan zal het duidelijk zijn.