Soms stel ik mij voor
Ten tijde van de eerste emigrant
Met twee haast niet te tillen
Dichtgebonden koffers in de hand
De vrouwen zwanger al dan niet
Met doekjes om het hoofd
De mannen resoluut droegen petten
Ja leken vastberaden, als waren zij verdoofd.

Bij het afscheid
Aan de reling hangend weenden allen luid
Het was hartverscheurend
De loopplank in een schorre fluit
En daar gingen ze dan
Op hoop van zegen met elkaar
Je hoorde vaarwel, adieu – arrivederci
Au revoir, op weg naar Amerika.

O, Amerika, de een die droomde
Opgelucht en blij
Van weer opnieuw beginnen
Met een schone lei
En er wordt goud gevonden
Dacht een ander weer
En zo had ieder zijn verwachting
Min of meer
Van Amerika, O, Amerika, van Amerika.

Eenmaal goed en wel op zee
Werd je ziek, doodziek van de oceaan
De golven waren inderdaad echt waar
Huizenhoog, je kon niet blijven staan
Beneden in de ruimten was het broeierig
Smerig en het stonk
Er was herrie en kabaal
En altijd en eeuwig klonk, het motorgeronk
En dan waren er die nachten
Waarvan ze later vaak hebben verteld
Dan was het pompen of verzuipen                                                                              ?
Waarbij de golven beukten met geweld
Dan jankte de boot er sloegen mensen overboord
Die kwamen niet meer terug
Daar werd ook nooit iets meer van gehoord
En dus, het schip stoomde door
Op naar,Amerika
Het land.van belofte werd gezegd
Een nieuwe wereld
En dat klonk niet slecht
En in vervoering
Bouwde men dan ook
Luchtkastelen in de zwarte schoorsteenrook.

Tot Amerika-O-Amerika, tot Amerika
Het werd een hele verre reis
Wekenlang en nog maar halfweg
Er kwam ruzie, verveling
En daarbij twee dagen motorpech.

Maar 's avonds op het dek
Werd er gezongen en gedanst
Dan straalden alle sterren
Werd er gelachen en gesjanst als de polka werd gedanst.

Ondertussen was er oorlog in Europa.

Zo zei de kapitein
Ze waren uitverkorenen
En bijna aan het eind van hun Latijn
Maar samen op een boot zolang
Creëerde ook een band
En toen er land in zicht kwam stonden ze door elkaar
Tezamen hand in hand - door tranen overmand
Want dat was Amerika
En toen steeg er een gejuich op
Een hoera-a-Amerika O-Amerika-O-Amerika
Eindelijk thuis maar het had wel lang geduurd
Hoe vaak had men de horizon niet afgetuurd
En ze voelden zich gelijk Amerikanen
In dat mooie land van de Indianen.

In Amerika-O-Amerika-O-Amerika.