laat het me zeggen 
 ach laat maar 
 ik doe alsof m’n neus bloed en ik staar in de verte 
 op de vraag naar wat ik zei zeg ik ik praat in mezelf 
 dat lijkt me vaak toch het beste al wil ik het graag kwijt 
 vind de houdbaarheidsdatum van het statement te beperkt 
 die vier woorden zeggen me niets bij wat ik je wil zeggen 
 wat ik je wil zeggen, ik weet het zelf niet eens 
 is het slechts een idee of misschien het beste uit mijn leven 
 ik weet het 
 allebei gezegend en belast met het besef van het verleden 
 brengt het stress met zich mee 
 en ik kan er niet omheen ik voel de connectie 
 ik bedoel bijna alles wat we doen benadert perfectie 
 het is echt 
 zweven in de vijfde dimensie 
 zeg lang niet alles wat ik denk voor mijn eigen protectie 
 maar maak je geen zorgen want het groeit met de tijd 
 m’n gevoel voor je blijft dus liefde blijft de essentie 
 
 de liefde, de angst 
 de strijd om de voorrang 
 ik ben de laatste die het goed lijkt te begrijpen 
 mijn liefste bedankt 
 ik doe het je op voorhand 
 zonder ook te weten waar het uiteindelijk eindigt 
 de tijd zal het uitwijzen 
 tot die tijd blijf je 
 veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven 
 mijn liefste bedankt 
 tot die tijd blijf je 
 veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven 
 
 een dag lijkt een maand een maand een dag kijk 
 samen hangen lijkt niet op tijd en samen hangen met tijd 
 m’n gedachten zijn bijna niet samen te vatten in Lines 
 alles wat ik wil dat is er altijd voor je zijn 
 je bedanken voor het feit wat je me maanden hebt gebracht 
 voor hetgeen wat ik als laatste had verwacht op dat moment 
 ik voel dat je me kent zo goed en kwaad als wie ik ben 
 je wilt niet weten hoe vaak ik stiekem denk dat jij het bent voor me 
 vier woorden het is een kleine moeite 
 maar vaak nog te eng voor me met de tijd zal het wel groeien 
 eeuwig zolang het duurt een leven is al genoeg 
 dus ik hoef het niet te zeggen want je weet dat ik het doe 
 
 omdat ik weet dat je dit begrijpt en stilzwijgend voelt 
 wat ik je wil zeggen maar nauwelijks over mijn lippen krijg 
 omdat alles in die tijd voelt alsof het blijft 
 voelt alsof het toeval niet bestaat omdat dit alles hoort te zijn 
 omdat je me de kans geeft mezelf te ontwikkelen 
 ik doe hetzelfde bij jou oprecht zonder verplichting 
 geven elkaar de richting als we zoeken naar de weg 
 hoeven niets te zeggen om het zeggen zelf zeg nou zelf 
 wat heb je aan een wederhelft als je zelf al compleet bent 
 ‘tis zo je bent dat extra in mijn leven 
 omdat een plus een door zichzelf is te delen 
 blijven we met z’n tweeën tegelijk allebei een 
 
 de liefde, de angst 
 de strijd om de voorrang 
 ik ben de laatste die het goed lijkt te begrijpen 
 mijn liefste bedankt 
 ik doe het je op voorhand 
 zonder ook te weten waar het uiteindelijk eindigt 
 de tijd zal het uitwijzen 
 tot die tijd blijf je 
 veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven 
 mijn liefste bedankt 
 tot die tijd blijf je 
 veel meer dan vier woorden ooit kunnen beschrijven