in de stad vandaag denken wij niet aan morgen
normaal grijs maar voor ons vrij van de wolken
en de pleinen die bevolken zich
met de monsieur en de markmasels die vrij van zorgen
tijd voor jou tijd voor mij
wij zijn nu vrij
het vleeshuis gepaseerd en rechtsaf bij de rijn
het howling van de paters die zich laafte aan drank
en kijken naar de rivieren en zeiden wat mooi net als wij
net als wij
net als wij
net als wij

ik zat mezelf net aftevragen
als deze huizen konden praten
wat waren de verhalen dan
wie hebben ze gezien en wie hen ook weer verlaten
wie o wie bracht die magie naar deze stad
of misschien
ligt het aan jou en aan mij
dat ik thuis in de steden en zweef op de golven
vol van jou wil vergeten de pijn
en in tijd vergeet ik heel even ons
en bij jou zijn
zo ver weg
zo dichtbij

en we duiken dan zo de nacht in
maar de Whitecat die is dicht
is geen probleem we slenteren zo wel door dan tot het daglicht
en me hand is dan op de plek waar de palm van jou hand is
na die tien jaar is er blijkbaar veel meer wat er in het vat zit
het is prachtig wat er omloopt in ons hoofd en wij kijken
naar de locals in Lo Coco die daar ook zijn
net als wij
net als wij
net als wij
net als wij

ligt het aan jou en aan mij
dat ik thuis in de steden en zweef op de golven
vol van jou wil vergeten de pijn
en in tijd vergeet ik heel even ons
en bij jou zijn
zo ver weg
zo dichtbij