Er wordt teveel gezongen
te weinig nog gedaan
maar zie zo’n negerjongen
daar nou toch eenzaam staan
in plaats dat wij voor ’n zwartje
eens een veertje laten
staan hier de blanken
‘we shall overcome’ te blaten

nou ik kon dat geklungel
niet aanzien en weldra
haalde ik uit de jungle
van het donker Afrika
een naakte neger, niet om te domineren
mijn vrouw en ik wilden zo’n stakker adopteren

hij koste ons wat kralen
maar tot ons groot geluk
mochten wij zwart betalen
hadden de fiscus tuk
toen wij vertrokken
stond zijn hele stam te pruilen
da’s altijd: waar twee ruilen
moet er eentje huilen

thuis zijn w’hem aan gaan kleden
van kop …, van hóófd tot teen
dat gaf wat moeilijkheden
daar sloegen w’ons doorheen
pas bij ’t diner merkten wij
wat bijna fataal was,
dat hij van ’t huis uit
vrij gelovig kannibaal was

maar, een neger, ook al is ‘ie zwart
heeft een ziel en heeft een hart
het is geen dier met een kop en kont
hij ruikt met zijn neus en hij praat met zijn mond!

Zijn trek in mensen-hammen
maakte ons wel nerveus
om dat wat in te dammen
bleef ons geen and’re keus
dan hem een stalen kogel aan zijn been te binden
tot hij zijn weg in onze maatschappij kon vinden

al klinkt dat wat hardhandig
hij bleef er vrolijk bij
zo’n neger is verstandig
misschien wel meer dan wij
al spoedig stonden wij hem toe onder geleide
te werken, om de extra kosten te bestrijden

na ’t werk mocht hij studeren
dat stonden wij hem toe
hij zei:”zo kan ‘k niet leren,
dat havenwerk maakt me moe!”
hij ging heel suffig steeds naar bed, meteen na ’t eten
nou toen ik jong was, gôh!, ik zou wel beter weten!

nee, ik moet eerlijk zeggen
wij zijn teleurgesteld
hij ligt daar maar te leggen
‘k bedoel maar: van óns geld!
en van de week had hij het lef om ons te vragen
of hij die stalen kogel niet meer hoefde dragen!

Hij’s hier nu al twee jaar en
nog steeds onaangepast
nog steeds gekroesde haren
nog steeds geen witte bast
hij wil dat bosnegeraccent maar niet verliezen
maar nu de chotspe:
dat wil stemrecht, dat wil kiezen!!

dat was de laatste druppel
hier hielp geen stichtend woord
ik pakte ’n zware knuppel
hij moest terug naar zijn soort!
maar hij zei: “ik ga hier niet weg, voor mij een ander
‘k ben officieel geadopteerd: ‘k ben Nederlander

d’ris niet meer aan t’ontkomen
we zien hem dag en nacht
‘k zie zelfs hoe, in mijn dromen,
die prul mijn vrouw verkracht
dan zijn er nóg die van gelijke rechten praten.
nee, ’t is en blijft gevaarlijk om ze los te laten!!

’t is niet meer te weerleggen
allemaal één pot nat
wij weten wat we zeggen
hebben d’r een thuisgehad!
ons ‘we shall overcome’ kunt u tweestemmig krijgen
niet voor die zwarte, nee, gewoonweg voor ons eigen!!

want: zo’n neger is en blijft toch zwart
hij is bevlekt, hij is apart
’t is net een dier met een kop en een kont
hij praat door zijn neus
en hij ruikt uit z’n mond!



Tekst en muziek: Dick Poons