Ik ben misschien te laat geboren,
of in een land met ander licht.
Ik voel me altijd wat verloren,
al toont de spiegel mijn gezicht.
Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht.
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht.

Laat me, laat me, laat mij mijn gang maar gaan
Laat me, laat me, ik heb het altijd zo gedaan

Ik zal m'n vrienden niet vergeten,
want wie mij lief is blijft mij lief.
En waar ze wonen moest ik weten,
maar ik verloor hun laatste brief.
Ik zal ze heus nog wel ontmoeten,
misschien vandaag of over een jaar.
Ik zal ze kussen en begroeten,
het komt vanzelf weer voor elkaar.

Laat me, laat me, laat mij mijn gang maar gaan
Laat me, laat me, ik heb het altijd zo gedaan

Ik ben gelukkig niet veranderd,
soms woon ik hier, soms leef ik daar.
Ik heb mijn leven niet verkankerd,
'k heb geen bezit en geen bezwaar.
Ik hou van water en van aarde,
ik hou van schamel en van duur.
D'r is geen stuiver die ik spaarde,
ik leef gewoon van uur tot uur.

Ik zal nog wel eens een keertje sterven,
daar kom ik echt niet onderuit.
Ik laat mijn liedjes nou maar zwerven,
en verder zoek je het maar uit.
Voorlopig blijf ik nog jouw zanger,
je zwarte schaap, je trouwe fan.
Ik blijf nog lang, en liefst nog langer,
en laat me blijven wie ik ben.

Laat me, laat me, 
Laat me, laat me, laat mij mijn gang maar gaan

Fade out:
Ik ben misschien te laat geboren,
of in een land met ander licht.
Ik voel me altijd wat verloren,
al toont de spiegel mijn gezicht.
Ik ken de kroegen en kathedralen,
van Amsterdam tot aan Maastricht.
Toch zal ik elke dag verdwalen,
dat houdt de zaak in evenwicht.